دو کار با هم چه ناهمگون است و ناسازوار ، کارى که لذتش رود و گناهش ماند ، و کارى که رنجش برود و پاداشش ماند . [نهج البلاغه]
 
شنبه 87 آذر 23 , ساعت 12:29 عصر
ای آموزگار شهادت؛ حسین!

سلام بر تو ای نزدیکترین نام به خدا!

سلام بر تو ای سفینه عشق!
 
مدینه را شور حضور تو پر کرده است. شمیم لبخند پنجره ها فضا را

عطرآگین نموده و آسمان،

 خیره به نورافشانی مُنزل وحی، نام زیبای تو را
زمزمه می کند و زمین

چه سعادتمند، گهواره حضور تو شده است.
 
سلام بر تو که توفندگی حماسه و عرفانت، کربلایی به وسعت

آفرینش ساخت و دل از کف دلدادگان ربود.



لیست کل یادداشت های این وبلاگ